Bir Anka kuşunun dönüşü misali bu geliş. Bitişlerin ardından açılan bir kapıya ulaşma misali bu dönüş. Yıkılmış umutların, biten ümitlerin ardından küllerinden doğan bir kuşun hikayesi misali... Bir ruhun tekrar can bulması gibi küllerin alevlenmesi. Mezarın başında bekleyen portakalın yok olması gibi kanatların havalanması. Birden ortaya çıkan gökkuşağının verdiği bir mutluluk esiri renkler. Sonsuz bir geliş gibi yolların getirdiği çiçekler ve sonsuz uçacakmış gibi tüyler. Öyle müteşekkir olur ki insan doğaya, savrulan sonsuz dilek hakları gibidir yıldızlar. Vazgeçmekten vazgeçen bir kuş misalidir bu hikaye.
Bir Anka kuşu gibi havalanır ruhlar. Sıkıştıkları yerden uçuverirler. Kelimeler arasında savaşırken insan, durup düşünürken pencerenin önünde ve bulutları seyre dalmışken, işte o zaman yüzüne çarpar rüzgar ve aydınlanır gözler. Farkındalığı hisseder hücreler ve harekete geçer artık.
Düşer insan, inişler yaşar. Kendi doğrulur belki ya da hiç kalkamaz düştüğü yerden. Bir gün gelir yardım eli uzanır o an. Küllerine sıkışan kanatları, kanat çırpmaya başlar artık. Özgürlüğe doğru yol alır uçsuz bucaksız bulutların arasında.
Fatma KESKİN
0 Yorumlar