İncitme, İncinme
Ne zaman öğrenmeliyiz şükretmeyi?
Hiç mi ders vermiyor mevlana'nın şu sözleri " sabret, şükret, seyret " boşamı söylenmiş bu sözler.
Evim küçük diye sürekli isyan eden kardeşim, ne zaman anlayacaksın, evin hanlar, saraylar kadar büyük olsa bile içinde huzur olmayınca Boş!
Yahut genç kardeşim sen ne zaman "Annem beni rahat bırakmıyor " demeyi bırakıp ya annenin ve babanın olmadığı bir hayatı, sefiliyeti düşünüp, şükür edeceksin?
İnsan bazen "Güzel olan benimdir " demek yerine "Benim olan güzeldir " demenin muhteşemliğinin idrakine varacaktır.İnsanlar bu hayatı fazlasıyla yüzeysel ve alelacele yaşarken bizim şükretmememiz, tövbe etmememiz hele ki geçmiş ve yaşayacağımız geleceğin asla bir daha geri gelmeyeceğini bilerek bunu yapmamız, oldukça acı...
Bizim dünyevi arzuları bırakıp, ilk gayemiz "İncitmemek" son gayemiz "İncinmemek" olmalıdır.
" Aşık der inci tenden
İncitme incitenden
Kemalden noksan imiş
İncinen incitenden"
Ne güzel anlatmış üstad mısralarında, sen birini incittin mi bunu hırs haline getirip, karşındakini incitme, sen kemalinden noksan mısın ki, şeytan ile işbirliği yapar isin.Senin seni incitenden ne farkın kaldı?
Kardeşlerim nezaketin gitgide azaldığı şu dünyada incitmeyin...
Yine bir mısrada;
"Çiçeklerle hoş geçin, balı incitme gönül.
Bir buçuk bir küçük meyve için, dalı incitme gönül.
Seven ol diken olma, gülü incitme gönül.
Kibirle yürüyerek, yolu incitme gönül.
Sahibi hürmetine, kulu incitme gönül.
Tüten ocağı bozma, külü incitme gönül."
Bu nasıl bir inceliktir? Eskiler külü bile incitmeye çekinirken, biz nereye gidiyoruz, Fe Eyne Tezhebun? (Bu gidiş nereye?)
İncitmeyin kardeşlerim, incitmeyin ki incinmeyin.İncinseniz bile incitmeyin.
Ve şu sözü zihninizden çıkarmayın
" Bir incelik gösterin, incinmesin yüreğim"
Evet kardeşlerim bir incelik gösterin,
Kimseyi incitmeyin...
Selametle.
Elif Çelik
Hiç mi ders vermiyor mevlana'nın şu sözleri " sabret, şükret, seyret " boşamı söylenmiş bu sözler.
Evim küçük diye sürekli isyan eden kardeşim, ne zaman anlayacaksın, evin hanlar, saraylar kadar büyük olsa bile içinde huzur olmayınca Boş!
Yahut genç kardeşim sen ne zaman "Annem beni rahat bırakmıyor " demeyi bırakıp ya annenin ve babanın olmadığı bir hayatı, sefiliyeti düşünüp, şükür edeceksin?
İnsan bazen "Güzel olan benimdir " demek yerine "Benim olan güzeldir " demenin muhteşemliğinin idrakine varacaktır.İnsanlar bu hayatı fazlasıyla yüzeysel ve alelacele yaşarken bizim şükretmememiz, tövbe etmememiz hele ki geçmiş ve yaşayacağımız geleceğin asla bir daha geri gelmeyeceğini bilerek bunu yapmamız, oldukça acı...
Bizim dünyevi arzuları bırakıp, ilk gayemiz "İncitmemek" son gayemiz "İncinmemek" olmalıdır.
" Aşık der inci tenden
İncitme incitenden
Kemalden noksan imiş
İncinen incitenden"
Ne güzel anlatmış üstad mısralarında, sen birini incittin mi bunu hırs haline getirip, karşındakini incitme, sen kemalinden noksan mısın ki, şeytan ile işbirliği yapar isin.Senin seni incitenden ne farkın kaldı?
Kardeşlerim nezaketin gitgide azaldığı şu dünyada incitmeyin...
Yine bir mısrada;
"Çiçeklerle hoş geçin, balı incitme gönül.
Bir buçuk bir küçük meyve için, dalı incitme gönül.
Seven ol diken olma, gülü incitme gönül.
Kibirle yürüyerek, yolu incitme gönül.
Sahibi hürmetine, kulu incitme gönül.
Tüten ocağı bozma, külü incitme gönül."
Bu nasıl bir inceliktir? Eskiler külü bile incitmeye çekinirken, biz nereye gidiyoruz, Fe Eyne Tezhebun? (Bu gidiş nereye?)
İncitmeyin kardeşlerim, incitmeyin ki incinmeyin.İncinseniz bile incitmeyin.
Ve şu sözü zihninizden çıkarmayın
" Bir incelik gösterin, incinmesin yüreğim"
Evet kardeşlerim bir incelik gösterin,
Kimseyi incitmeyin...
Selametle.
Elif Çelik
0 Yorumlar