SONSUZLUĞA-SÜMEYRA TAŞOLUK

 

SONSUZLUĞA
 
Ayaklarım yine senin kıyına getirse beni ey uçsuz umman;
Dertleşsek eskisi gibi ,
Ne artmış ne eksilmiş, gönül hanesinde tartıya koyup hesaba çeksek bir bir 
Sonra martıların gönlünü alsak,
Geçen gemilere el sallasak bir çocuk sevinci ile ,
Taşlara çarpan deli dalgalar alsa götürse bizi sonsuzluğa ;
Bir martının çığlığında boğulsa sessiz haykırışlarımız 
Son bulsa bütün  manasızlıklar mana deryasında
Dünya hengamesine düşen aciz varlığım nasibini alsa vuslattan 
Ruhum yaksa kulağındaki gaflet pamuğunu, aşk ateşi ile
Benliğim benden geçip sen olsa artık
Ey sonsuzluk;
Geldim işte, ummanın kıyısında, aşkın eşiğindeyim.
Ayaklarıma vuran dalgalar ile artık benlikte değil şenlikteyim.
Bir martının kanadında, bu beden dünyasından göçmekteyim.
Ey mana alemi; aç kapılarını, arzum sensin sana erişmekteyim.