Bir yer var içimde sana doğru yürüyen
Sana doğru yürüyen bir kent olur çocukluğum
Taş ağır ve su çıplak, durur durduğu yerde
Masallar öldürür avuçlarıma gömerim
Gözlerimi yastığa bıraktığım geceler.
Oysa şehri terk eden yolların yamacında
Açan çiçeklere adını vermiş kalanlar
Kalanlar avuçlarımda masallar öldürüyorlar
Taş ağır ve su çıplaktır diyorlar
Bir kadın kalır masalın kıyısında yürüyen
Bir kent ki durur durduğu yerde
0 Yorumlar