ŞİFACI-KADRİYE AKÇEŞME

 ŞİFACI

 İnsanın ölümüne ne sebep olur? Kalbin durması, soluğun kesilmesi ya da zehirlenme. Vücuda giren toksik madde bazı organların işleyişini bozar da zehirler insanı. Bazen kurtarılır kişi eğer elzem zamanda gerekli müdahele yapılırsa. Bazense ölümle sonuçlanır o zehrin akışı. Peki ya sadece biyolojik olarak mı zehirlenir insan? Somut anlamda evet, sadece biyolojik olarak zehirlenir. Ama soyut manada zehir beyne atıldıysa akıllarda da zehirlenmeler olur. Ve bu zehri atana cehalet denir. 


 Cehaletin tohumu ekildi mi toprağa; büyür, büyür, büyür de patlar tomurcuklar. Patlayışla birlikte tüm zehrini saçar etrafa. İşte medeniyetin merkezi olan bu topraklarda bir zamanlar cehalet tohumları ekilmişti. Bu zehri kimin, neden ve nasıl ektiğine giremem, anlatamam ama zehri toprağından sökeni ve yerine şifa tohumları ekeni bilirim. Cehaletin ektiği tohhumları söküp onun yerine ilmin şifa tohumlarını ekendir Mustafa Kemal Atatürk.


 Ana dili öğrenmenin, geliştirmenin ve güzel Türkçe’yi büyütmenin yollarını aramış Türk Dil Kurumu’nu kurmuştur Atatürk. Türkiye’nin en az on nadide tarım ürününe sahip olduğunu anlamış, kavramış; Ankara çoraklığında topraktan rahmet fışkırtmak için Atatürk Orman Çiftliği’ni kurmuştur Atatürk. Nüfus sayımında büyükbaş hayvanların sayılıp kadınların sayılmadığı anlayıştan tiksinmiş, dünyada kadınlara seçme ve seçilme hakkını ilk veren ülkelerden biri yapmıştır Türkiye’yi Atatürk. Ekonomik kalkınmanın ancak üretimle olduğunu bilmiş onlarca fabrika açmıştır Atatürk. Ülke yıkılmışken savaşın soğuk yüzü her geçen gün ayaza dönüşürken eğitimi ertelememiş, kurtuluşun ancak eğitimle olacağına inanmış Maarif Kongresi’ni yapmıştır Atatürk. Bir ağacın kesilmesine gönlü el vermemiş, köşkü yürütmüş de yeşile kıyamamıştır Atatürk. Cehaletin yıktığını ilimle inşa etmişti Atatürk. Zehri avuçlarıyla yakalamış, avucunda ezmiş ve yok etmiş; yerine şifa tohumlarını sevgiyle, şevkle ve inançla ekmiştir Atatürk. Hem de Türk gençliğine olan inancıyla.

 "Ey Türk istikbalinin evladı! İşte, bu ahval ve şerait içinde dahi vazifen, Türk istiklal ve cumhuriyetini kurtarmaktır. Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur."

Mustafa Kemal Atatürk


Yorum Gönder

0 Yorumlar