Gençtim
Bir o kadarda bilgisizdim o zamanlar
-Hala gencim, ama daha çok bilgisizim-
Dar gelirdi bu kent bana
Şehri turlar,bol bol radyo tiyatrosu dinlerdim.
Gecenin üçünde atıyorken bilmediğim sokaklarda volta
Oradan oraya savrulur,kendimle kavga ederdim.
Yine böyle
bir Şubat akşamında
Açık bir lunapark gördüm köşe başında
Işıkları şehrin bütün karanlığına meydan okuyor gibiydi
İçeri girdim,bir adam oturuyordu çarpışan otolarda
Adam değil palyaço gibi sanki
Evet evet bir palyaçoydu,anladım yaklaşınca
İçten bir selam verip oturdum,sanki tanıyormuş gibi
Garipsemedi,elini kalbine götürüp gülümsedi.
Napıyorsun burada,bu saatte kim gelir ki diyecektim
Tam komut vermişken dudaklarıma
Cümleyi dilimin ucundan geri çevirdim.
Hiç böyle denir miydi bir palyaçoya?
Kendi kendine konuşa konuşa iletişim kurmayı unutmuştum sanırım
İlk cümleyi palyaçodan bekledim usulca
Belki ‘’kimsin sen’’ der dedim fakat yanıldım
Bir palyaço sorgular mıydı hiç kabaca?
Dayanamadım söze girdim sabrım tükendi bir miktar
Bu saatte kimi bekliyorsun dedim patavatsızca
Kış günü açık olur mu lunapark geceye kadar
Üşümüyor musun burada bu soğukta
Nasıl ısıtıyor seni o üstündeki ince polar.
Önce baktı bana,güzelce tebessüm etti
Kim bilir belki bu gece biri gelir
İnsanı üşütmez yurt bellediği evi
Gel dedi,bir çay iç belki zihnin temizlenir.
Merak ettim açıkçası
Bu saatte burnunda kırmızı süngerle bekleten
Böylesine içten,böylesine güzel gülümseten
Nedir bu sonsuz umudun kaynağı.
Arkadaşım dedi önce bir sakin ol
Güzelce elindeki çayı bitir
Azık olmadan bitmez ya hani uzun yol
Sen söyle,umut olmadan bu dünya nasıl çekilir?
Palyaço haklıydı bunu o geceden sonra anladım
Umutsuzluk insanı yaşarken öldürür
Tam o an kırıldı bağlandığım prangalarım
Oysa insan umut ettikçe özgürdür.
Palyaçoyu evinde bırakarak sokağa döndüm
Çalacak şarkıyı düşünmeden kulaklığımı taktım
Hangi sokakta olduğumu bilmeden sabaha kadar yürüdüm
Ben tüm kötülüklerimi o gece lunaparka bıraktım.
Belki
bunları okursun saygıdeğer Palyaço dostum
O gece teşekkür edemedim bağışlamanı dilerim
Başka bir şubat günü seni masamda görmeyi umuyorum
Ayrıca çayımın seninkinden güzel olacağının garantisini verebilirim.
Bir o kadarda bilgisizdim o zamanlar
-Hala gencim, ama daha çok bilgisizim-
Dar gelirdi bu kent bana
Şehri turlar,bol bol radyo tiyatrosu dinlerdim.
Gecenin üçünde atıyorken bilmediğim sokaklarda volta
Oradan oraya savrulur,kendimle kavga ederdim.
Açık bir lunapark gördüm köşe başında
Işıkları şehrin bütün karanlığına meydan okuyor gibiydi
İçeri girdim,bir adam oturuyordu çarpışan otolarda
Adam değil palyaço gibi sanki
Evet evet bir palyaçoydu,anladım yaklaşınca
İçten bir selam verip oturdum,sanki tanıyormuş gibi
Garipsemedi,elini kalbine götürüp gülümsedi.
Napıyorsun burada,bu saatte kim gelir ki diyecektim
Tam komut vermişken dudaklarıma
Cümleyi dilimin ucundan geri çevirdim.
Hiç böyle denir miydi bir palyaçoya?
Kendi kendine konuşa konuşa iletişim kurmayı unutmuştum sanırım
İlk cümleyi palyaçodan bekledim usulca
Belki ‘’kimsin sen’’ der dedim fakat yanıldım
Bir palyaço sorgular mıydı hiç kabaca?
Dayanamadım söze girdim sabrım tükendi bir miktar
Bu saatte kimi bekliyorsun dedim patavatsızca
Kış günü açık olur mu lunapark geceye kadar
Üşümüyor musun burada bu soğukta
Nasıl ısıtıyor seni o üstündeki ince polar.
Önce baktı bana,güzelce tebessüm etti
Kim bilir belki bu gece biri gelir
İnsanı üşütmez yurt bellediği evi
Gel dedi,bir çay iç belki zihnin temizlenir.
Merak ettim açıkçası
Bu saatte burnunda kırmızı süngerle bekleten
Böylesine içten,böylesine güzel gülümseten
Nedir bu sonsuz umudun kaynağı.
Arkadaşım dedi önce bir sakin ol
Güzelce elindeki çayı bitir
Azık olmadan bitmez ya hani uzun yol
Sen söyle,umut olmadan bu dünya nasıl çekilir?
Palyaço haklıydı bunu o geceden sonra anladım
Umutsuzluk insanı yaşarken öldürür
Tam o an kırıldı bağlandığım prangalarım
Oysa insan umut ettikçe özgürdür.
Palyaçoyu evinde bırakarak sokağa döndüm
Çalacak şarkıyı düşünmeden kulaklığımı taktım
Hangi sokakta olduğumu bilmeden sabaha kadar yürüdüm
Ben tüm kötülüklerimi o gece lunaparka bıraktım.
O gece teşekkür edemedim bağışlamanı dilerim
Başka bir şubat günü seni masamda görmeyi umuyorum
Ayrıca çayımın seninkinden güzel olacağının garantisini verebilirim.
0 Yorumlar